Duracak sanır insan, durdukça zaman/ Gerçekte yaşadığı nedir, sadece bir ân. Dün ve öncesi geçmiş, yarın henüz yok /Heyhat, bu yokları tefekkür de yok. Durmayan bu yolculuk, acaba nereye?/ Farkında olmazsın, gemi yanaşır, iskeleye. Sorulsa geliş nereden, gidiş nereye, necisin? Elbet bilirsin ki çok uzun bir seferdesin. Ötelerden bir ses duyulur “Haydi gel" diye/ Yavaştan yola çıkar, bu kıymetli hediye. CÂHİD ÖZPINAR