Hani karanlığı yarıp da, bir anda ortalığı göz kamaştıracak derecede ışığa boğan şimşekler vardır ya.Hani yağmur yağdığında, toprağın suya olan hasretini giderdiği anına şahitlik ederiz ya.Çatlamış toprak, üzerine düşen bir damlacık suyu nasıl da çeker içine hasretle…

  Evet…Yüreğimiz ,karanlık,zihnimiz bulanık.O karanlığı yırtacak bir şimşeğe ihtiyacımız var.Ben kurak toprak misali kavuşurum suya onunla kucaklaştığımda.Merdivenlerden çıkarken heyecanlanırım.(Acaba hangi kitabı seçsem?) diye.Dostoyevski mi,H. Ziya Uşaklıgil mi? O kapıdan girince sıcacık bir havayla buluşur bütün bedenim.Yüreğim, ellerim,gözlerim,zihnim,her şeyim.O sıcacık hava ki,alır götürür beni hiç kimseciklerin olmadığı ve buram buram sessiz çığlığımın yankılandığı bir diyara…Bu bağlamda en değerli dostlarım olan kitaplarıma kavuşmanın sevinciyle,avazımın çıktığı kadar:(Kitaplarım!Kitaplarım! Kitaplarım!) diye bağırırım.Sonra okşamaya başlarım benim bilim ışığı kitaplarımı.Elim teker teker gezerken üzerinde.Hepsinin nazlı bakışlarını fark ederim.Sanki bana:/Neden beni almıyorsun ?/ der gibi.Bu aşkla ve bütün kalbimle onların hepsini kucaklarım.Defalarca ant içtiğimiz olur karşılıklı olarak:Benim onları bırakmayacağıma,onların da benden vazgeçmeyeceğine dair.Bu bağlamda, en güzel sevgili,en değerli bir dosttur bilim ışığı kitaplarım benim.Onlara duyulan aşk,en güzel bir aşktır.Çünkü kitapsız yaşamak, kör sağır ve dilsiz yaşamaktır.Kitap seni,sen gibi anlar ve her ne olursa olsun asla geri çevirmez.Sen ne olursan ol,sana hayat yoldaşlığı yapmaktan asla geri çekilmez.Kesinkes seni başıboş bırakmaz.Sana bir yol çizer emin adımlarla yürüyeceğin.Açık alınla,tertemiz yürekle.İnsanlar yaşadıkça deneyim sahibi olur derler ya…Bu doğru,fakat eksik.Kimi insanlar vardır ki, sürekli kitapla yoğrulurlar yaşamın yanı sıra.İşte onlar tecrübe ve deneyimlerini  elde ederler o siyah yazılı satırlarda.Sadece yaşamaktan değil, okumaktan da geçer tecrübe…Atalarımız:(Oku! Adam ol’)derler ya,Bu okumak kitaplarla yoğrulmaktır, pişmektir,kavrulmaktır ve kendini iyi yetiştirip şu güzelim hayatımıza kendimizi hazırlamaktır.Okumak, din ve fen bilimlerini mezcederek,harmanlayarak çift kanatlı kuş gibi kendimizi geliştirmekle mümkün olan bir olgudur.Çünkü İslamiyet Oku diye emretmektedir.Okumadan alim,yazmadan katip olunmaz.Okumayanın düşündüğü boştur.Okumak gelişmektir. Cahit ÖZPINAR